Przewrotna jest ta sztuka Durrenmatta, przewrotna i wieloznaczna. Nafaszerowana jest treściami filozoficznymi, politycznymi i mo­ralnymi, aluzjami i metaforami, paradoksami i ironią, prowadzi jednak na manowce tego, kto by próbował uściślić i ujednoznacznić jej ideową wymowę, wyłuskać jakiś jednorodny leitmotiv. Dla­tego też niemal każdy może budo­wać sobie z tych różnokolorowych klocków taki gmach, jaki mu odpowiada. Są wśród tych klo­ców zwyczajne efektowne świeci­dełka, ale są też i klocki z szla­chetnego kruszcu. Sztuka jest oczywiście - jak ca­ła twórczość autora "Wizyty starszej pani" - głęboko zanurzona we współczesności, mimo że ubra­na jest w babiloński kostium z czasów króla Nabuchodonozora. Oczywiście nie dosłownie. Na sce­nie Teatru Dramatycznego, który wystąpił z polską premierą tej sztuki, król zjawia się we współ­czesnym garniturze (tyle że z imi­tacji lamy), bankier Enggibi nosi lśniący cylinder, kat (