Rzadko, bardzo rzadko odczuwam jako obciążenie obowiązek natych­miastowego zdania sprawy z oglą­danego przedstawienia. W dzienni­karskim przymusie pracy szybkiej i w jej konieczności sprawozdaw­czego, jasnego formułowania sądów i ocen, widzę narzędzie, sprawnie pomagające w rozkładaniu złożonego materiału na czynniki pierwsze. W przypadku premiery "Tanga" odczułem ten obowiązek termino­wego napisania recenzji jako zada­nie tyleż trudne co kłopotliwe. Wielowarstwowa, wieloznaczna sztuka Mrożka - sztuka bardzo wybitna i w sumie najwybitniejsza w twór­czości Mrożka - wymaga analizy drobiazgowej i na wiele odczynni­ków. Nie ma na takie studium po prostu czasu w warunkach pośpie­chu, i po prostu miejsca w grani­cach, określonych wymiarami fe­lietonu. Trzeba zatem zastosować drastyczne skróty i zniechęcające uproszczenia, jąć się sposobów za­stępczych, sformułowań doraźnych, z ich wszystkimi cechami za i prze­ciw. Starałem się dramatopisa