21 kwietnia w Teatrze Studio odbyła się pierwsza warszawska premiera przygotowana przez Józefa {#os#5112}Szajnę{/#} już nie go­ścinnie lecz na własnym gospo­darstwie. Widowisko to oparł on na czterech utworach Witkacego: "Oni", "Gyubal Wahazar," "Szew­cy", "Nowe Wyzwolenie". Ek­strakt ten nosi tytuł "Witkacy". Jest to więc ze strony Szajny jakby próba uchwycenia istoty sztuki Stanisława Ignacego Witkiewicza. W swoim czasie Konstanty {#os#18884}Puzyna{/#} przeciwstawiał się wygry­waniu z Witkacego przede wszystkim warstwy groteskowej. Wzywał, aby grać go, "zwyczaj­nie", tłumaczył przy tym, że to, co jest u Witkacego zaprzeczeniem, karykaturą czy drwiną, znajdzie wówczas właściwe swo­je miejsce i siłę kontrastu. Szajna idzie jakby w kierunku prze­ciwnym do życzeń Puzyny, idzie jednak tak daleko, że krytyka Pu­zyny nie stosuje się do jego wido­wiska. Szajna bowiem buduje ze słowa, gestu i elementu plastycz­nego symbole, których sens jest bezpo