ŚWIADOMOŚĆ, że przy­stępuje się do pisania o czymś, co z całą pew­nością jest wielkim wydarze­niem artystycznym, działa de­prymująco. Ale trzeba o tym mówić: "Bloomusalem" w warszawskim Teatrze Ateneum (scena nocna - Atelier), w inscenizacji Jerzego {#os#1241}Grzegorzewskiego{/#}. Niezwykłe to przedstawie­nie jest sceniczną transkryp­cją XV epizodu "Ulissesa" Joyce'a, epizodu - jak wia­domo - udramatyzowanego już przez autora. Przeistaczanie się osób, niezliczone rze­sze postaci, najfantastyczniej­sze pomysły inscenizatorskie Joyce'a sprawiają, że jest to "dramat" całkowicie imaginacyjny. Zapewne Joyce posłu­żył się formą dramatyczną, aby jeszcze bardziej uwypuk­lić symultanizm (równoczesność) akcji oraz jej całkowite podporządkowanie wewnętrz­nej logice. Po epizod ten niejednokrot­nie sięgał teatr. Przeróbka, nosząca tytuł "Bloom w noc­nym mieście" obiegła sceny Londynu, Toronto i - ostat­nio - Nowego Jorku. (Nie wspomina