Efekt, jaki wywołał reżyser, o rodzaj ekspresjonistycznej groteski; lektura poezji Goethego i Heinego na tle płonącego miasta; siedem niemieckich trupów w pięknych strojach z epoki i tryskająca z nich krew - jak siedem zgaszonych uchwytów menory, krwawiącego Drzewa Życia - o "Triumfie Woli" w reż. Jana Klaty w Muzeum Powstania Warszawskiego pisze Marek Władyka w Teatrze.

Jan Klata w wywiadzie udzielonym dziennikarce "Gazety Wyborczej" wspomina o trzech głównych wątkach w swoim najnowszym widowisku zatytułowanym "Triumf Woli", którego premiera odbyła się 1 sierpnia w Muzeum Powstania Warszawskiego. To listy oficera artyleryjskiego, który czyta niemieckich klasyków w płonącej Warszawie, to fragmenty nagrań wspomnień "kata Warszawy"gen. Heinricha Reinefartha, głównodowodzącego rzezią na Woli w dniach od piątego do dziesiątego sierpnia 1944 roku, oraz rodzaj prezentacji, na którą składają się m.in. muzyka Wagnera i fragmenty archiwalnych nagrań z czasów drugiej wojny światowej i filmów oraz Leni Riefenstahl. Efekt, jaki wywołał reżyser, o rodzaj ekspresjonistycznej groteski; lektura poezji Goethego i Heinego na tle płonącego miasta; siedem niemieckich trupów w pięknych strojach z epoki i tryskająca z nich krew - jak siedem zgaszonych uchwytów menory, krwawiącego Drzewa Życia. I proszę nie doszukiwać się w tym blu�