28 października 1944 - "Rozkaz nr 85 Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego generała Michała Roli-Żymierskiego powołuje do życia Teatr Wojska Polskiego, podległy Głównemu Zarzą­dowi Polityczno-Wychowawczemu WP i Resortowi Kultury i Sztuki. Teatr powstał z połączonych zespołów Teatru I Armii, Teatru Miejskiego w Lublinie oraz grupy aktorów biało­stockich i warszawskich. Kierownikiem artystycznym mianowano Władysława {#os#6291}Krasno­wieckiego{/#}, dyrektorem administracyjnym - Mariana Mellera. W mar­cu 1945 teatr osiadł w Łodzi, i tutaj też funkcjonował do swego rozwiązania w 1949. Do historii Teatru Wojska Polskiego przeszedł głównie jako warsztat pracy Leona {#os#7466}Schillera{/#}, który z początkiem sezonu 1946/47 objął dyrekcję tej sceny. Tutaj zrealizował swe najważniejsze powojenne przedstawienia: {#re#3696}"Krakowiaków i Górali"{/#} (1946), {#re#12059}"Celestynę"{/#} (1947), {#re#20517}"Burzę"{/#} (1947), {#re#17054}"Igraszki i diabłem"{