"Porozmawiajmy o życiu i śmierci" jest debiutem literackim Krzysztofa Bizio. Autor, ur. w 1970 roku, mieszka w Szczecinie, ukończył studia architektoniczne. Prowadzi własną pracownię pro­jektową i jest nauczycielem aka­demickim. Na przykładzie losów wielkomiejskiej rodziny dał precy­zyjną wykładnię polskiego stanu ducha przełomu stuleci. Diagno­zę, od której włos jeży się na gło­wie, wyreżyserował Tomasz {#os#25577}Man{/#} na scenie szczecińskiego Teatru Współczesnego. Uczestnikami dramatu są mat­ka, ojciec i syn. Każde z osobna za­jęte wyłącznie sobą. Nieodłącznym towarzyszem ich zagubienia jest... słuchawka telefonu. Zwierzają się jej ze swoich wątpliwości i oczekują pocieszenia, choć żadnemu z roz­mówców nie mówią nawet cienia prawdy. Ze sobą za to nie rozma­wiają wcale. Podczas rzadkich rodzinnych spotkań rzucają w przej­ściu jedynie krótkie, naładowane agresją, komunikaty: "Masz coś do mnie?". "Nie, wszystko w porz�