Książka "The Living Theatre - od sztuki do polityki", wydana w listopadzie 2005r., jest pierwszą polską monografią jednego z najważniejszych zjawisk w teatrze drugiej połowy XX wieku. Publikacją tą Joanna Ostrowska wypełniła lukę w refleksji teatrologicznej, w której trudno doszukać się większego zainteresowania historią zespołu "streszczającego losy teatru Drugiej Reformy" - pisze Kamila Paprocka w Scenie.

Oczywiście - sam Living był w Polsce znany, głównie za sprawą książek Kazimierza Brauna oraz przekładów kanonicznych opracowań Franka Jotteranda ("Nowy teatr amerykański") i Marii-Claire Pasquier ("Współczesny teatr amerykański"); interesowali się nim Aldona Jawłowska, Stefan Morawski, Jolanta Brach-Czaina, Juliusz Tyszka, Bogdan Hussakowski; pojawiały się artykuły w prasie teatrologicznej. Nikt jednak nie podjął się głębszych rozważań nad poetyką, celem, inspiracjami Living Theatre. Pisząc swoją książkę, Joanna Ostrowska próbowała zmierzyć się z monografiami zachodnimi - książką Pierre Binera "Le Living Theatre. Histoire sans légende" (wydana w 1968 roku!) i pracą Johna Tytella "The Living Theatre - art, exile and outrage" (wydana w 1995r.). Obaj autorzy towarzyszyli artystom od zarania ich kariery, bogatsi byli również o opartą na uczestnictwie znajomość świata, w którym Living funkcjonował. Joanna Ostrowska, obecnie adiunkt w Zakł