Trudno jednoznacznie ustalić datę powstania poematu Garczyńskiego, wystawianego ostatnio przez {#os#835}Hanuszkiewicza{/#}. Zofia Stefanowska stwierdza, że "Wacława dzieje" pisane były w latach 1830-1832, jednakże ich kształt ostateczny nosi wyraźne piętno III części ,,Dziadów". Wcześniej historycy literatury do­patrywali się wpływów Goethego, Byrona, Rene'go na ideową kon­strukcję poematu. Sławiony był Garczyński przez Mickiewicza w lekcjach paryskich, doceniony w listach Odyńca i Krasińskiego Dzieło jego doczekało się kilku wydań w latach 1833-1900. Głos Stanisława Tarnowskiego odebrał - wydawało się na za­wsze - jakąkolwiek rangę ar­tystyczną tekstowi, który "trzech kumów do chrztu trzymało: Faust. Manfred i Konrad", jak napisał w ,,dziejach literatury polskiej" A. Bruckner. Dlatego decyzja o inscenizacji w Teatrze Narodowym zapomnianego poematu, połączona z inicjatywą książkowego wznowienia "Wacła­wa dziejów", wzbudziła powszec