"Woyzeck" Georga Büchnera w reż. Grzegorza Jaremki w TR Warszawa, "Woyzeck" Georga Büchnera w reż. Piotra Cieplaka w Teatrze Narodowym w Warszawie i "Wozzeck" wg muzyki i libretta Albana Berga w reż. Williama Kentridge'a w wykonaniu Zespołu Filharmoników Wiedeńskich na Salzburg Festiwal 2017 (pokaz w TVP Kultura). Pisze Elżbieta Baniewicz w Twórczości.

"Woyzeck" Georga Büchnera to dwadzieścia cztery krótkie sceny, fragmenty dramatyczne obrazujące życie prostego żołnierza. Obdarzonego wszakże niezwykłą wrażliwością i wyobraźnią. Ciągle coś mu się kotłuje w głowie, słyszy głosy, widzi dziwne obrazy, ale stara się posłusznie wykonywać rozkazy przełożonych. Oni zaś traktują go strasznie, już sama forma zwracania się do niego w trzeciej osobie (przekład Jerzego Lieberta z 1929 roku) - "Niech no on pomyśli", "Niech no on coś powie", "On ma za dużo myśli" - wskazuje na jego świadome odczłowieczenie. Kapitan, którego Woyzeck goli, mówi: "Woyzeck, on jest dobry człowiek, ale on nie ma moralności". Na co ten odpowiada: "My biedny naród. Widzi pan, panie kapitanie, grosz!, grosz! Jak kto nie ma pieniędzy! - Niech no taki popróbuje w świecie radzić sobie w moralny sposób! A przecież ma się także ciało i krew!". Tak, ma nieślubne dziecko z Marią, ale ją kocha, troszczy się o nią i synka, za