EN

30.12.2019 Wersja do druku

Warszawa. Choreografia twarzy. Wartszaty Ramony Nagabczyńskiej

Zaniedbana przez taniec i ruch. Pozostawiona nieokreślonej przez nikogo "neutralności". Twarz. Czy może inicjować ruch i zapraszać do tańca? Jak wydobyć jej potencjał w strukturze ruchowej i dać się ponieść jej mięśniom? Sprawdźmy, dokąd nas ta praktyka zaprowadzi. Warsztat odbędzie się 18 stycznia o godz. 13.00 w studio Oddaj Ciężar.

Co się stanie... jak zatańczymy twarzą? Czy jesteś w stanie dokładnie poczuć mięśnie, które sprawiają, że się uśmiechasz ? Czy czujesz ich ruch, jak wznoszą się przy uśmiechu? Jak się poruszają? Do góry i na boki? Pozwólmy przemówić twarzy nie ustami, a mięśniami - ma ich aż 70. Gdybyś narysował/narysowała sobie kierunek ruchu każdego z nich Twoja twarz zniknęłaby pod farbą. Ponieśmy ten ruch w przestrzeń! Struktura choreograficzna... bazująca na twarzy? Twarz w kontekście ruchu i performatyki to wciąż niezbadany potencjał dla twórcy i wykonawcy. Dlaczego dyskurs taneczny jest tak ubogi w rozważania na ten temat? Skąd wzięła się charakterystyczna dla tańca współczesnego obsesja na punkcie neutralnej twarzy? Co w ogóle znaczy "neutralna twarz"? I jakie przybiera formy? Czy obsesja ta wynika z potrzeby ucieczki od psychicznego współodczuwania? Czy wyraża opór wobec większej komplikacji już skomplikowanego obrazu? Czy odwrotnie -

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał własny

Materiał nadesłany

Data:

30.12.2019