EN

12.12.2019 Wersja do druku

Supraśl. "Ofiara Wilgefortis" - nowe znaczenia w historycznej scenografii

Teatr Wierszalin wznawia przedstawienie "Ofiara Wilgefortis" inspirowane książką Olgi Tokarczuk "Dom dzienny, dom nocny". - To jest tekst może jeden z tych najważniejszych, które napisałem, kilkakrotnie publikowany - rozpoczyna wykład Piotr Tomaszuk, dramaturg, reżyser, szef Teatru Wierszalin, a ostatnio także aktor.

- To tekst, w którym moja zasługa sprowadza się do przywołania teologii mistrza Eckharta - przyznaje Tomaszuk. - Ta teologia i to chrześcijaństwo wydają mi się dzisiaj niesłychanie potrzebne. To jest chrześcijaństwo głębokie, chrześcijaństwo, które nie tępi i pyta, chrześcijaństwo, które pytając o Boga, zadaje nam samym pytanie, jaką wrażliwością my Boga obdarzamy? Jeżeli obdarzamy go tylko naszą męską naturą, to ten Bóg jest okrutny i bardzo często żądny krwi. Jeśli byśmy się nauczyli obdarzać go naturą kobiecą, to ten Bóg będzie może bardziej miłosierny i być może bardziej nam z nim po drodze w XXI wieku? To, co jest największą atrakcją chrześcijaństwa - wybaczenie, tego nie można wcielać w życie pięścią i mieczem. I o tym jest przedstawienie "Ofiara Wilgefortis" dzisiaj. Jestem bardzo ciekawy, jak ono będzie brzmieć. W przedstawieniu pojawiają się aktorzy znani z wcześniejszych wersji spektaklu. Ale już ich postaci b�

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Nowe znaczenia w historycznej scenografii

Źródło:

Materiał nadesłany

Gazeta Współczesna nr 240

Autor:

Jerzy Doroszkiewicz

Data:

12.12.2019

Realizacje repertuarowe