- W "Luegen" Kassandra mówi: "dla mnie wszystko to, co się porusza, jest jak wizualny dźwięk" - tak o swojej niesłyszącej aktorce mówi Verena Regensburger, reżyserka "Luegen". Spektakl zobaczymy 14 listopada Centrum Kultury Zamek w ramach cyklu Teatr Powszechny.

Jak wyglądała Pani współpraca z dramaturżką Manon Haase przy spektaklu "LUEGEN"? Kiedy pojawił się pomysł na to przedstawienie i jaki był dla niego punkt wyjścia? - Zanim zaczęliśmy próby, przeprowadziłam risercz, by sprawdzić, jakie mamy możliwości i zebrać informacje o językach, którymi posługujemy się w komunikacji. Potem zorganizowaliśmy próby, które trwały cztery-pięć tygodni. Zaczynając od rozmów przy stole, intensywnie dyskutowaliśmy na tematy, które wypłynęły w trakcie badań. Mówiliśmy o różnych rodzajach kłamstw i prawd - tego, jak funkcjonują ogólnie i o sposobach, w jakich są przez nas odbierane. I doszliśmy do wniosku, że to, co udało nam się zebrać, mogłoby spokojnie zostać użyte na scenie. Wybraliśmy najciekawsze rzeczy i wykorzystaliśmy w scenariuszu. W tym samym czasie szukaliśmy obrazów i ruchu, które nie potrzebowałyby żadnych słów do ich zrozumienia i mogłyby oddziaływać na publiczność. "LUEGEN"