Robert Rumas, artysta sztuk wizualnych i scenograf, stworzył wraz z zespołem wystawę monumentalną. Nie mogło być inaczej, skoro na patrona polskiej myśli scenograficznej i teatralnej wybrał - jak najsłuszniej - Stanisława Wyspiańskiego, autora słynnej frazy "teatr mój widzę ogromny" - o wystawie "Zmiana ustawienia" pisze AK [Aneta Kyzioł] w Polityce.

Za Wyspiańskim tak widział go Leon Schiller, twórca "teatru monumentalnego" realizowanego na scenach w międzywojniu, a na placach i ulicach - do dziś. Szkicom, makietom scenograficznym i zdjęciom ze spektakli, od "Wyzwolenia"z 1903 r. w inscenizacji samego Wyspiańskiego (z pustą sceną otwartą na krakowskie Planty) po niedawną "Klątwę" Olivera Frijicia z protestami przed teatrem, towarzyszą projekcje z publicznych pogrzebów (m.in. ofiar katastrofy smoleńskiej), mszy papieskich i protestów społecznych. Polski teatr przekracza sceniczną rampę i wpuszcza na scenę rzeczywistość. Takim portretują go w Zachęcie w kolejnych salach, zorganizowanych tematycznie wokół motywów awangardy, drogi, wojny, utopii wspólnoty i afirmacji (mnogich). W jednej z sal na czas wystawy otrzymał rezydencję Teatr 21, skupiający aktorów z zespołem Downa. Dodatkowym atutem jest kontekst - Zachęta sąsiaduje z placem Piłsudskiego, największą sceną narodowo-katolicko-państwowego