"My, Pierwsza Brygada", "Jedzie, jedzie na kasztance", "O, mój rozmarynie", "Szara piechota". Któż nie zna tych pieśni - pamiątek zwycięskiego zrywu niepodległościowego sprzed przeszło siedemdziesięciu lat? Raz nastrojone na rzewne i tęskne tony, kiedy indziej dźwięczące hardą, żołnierską nutą, opiewają one legendę legionistów Józefa Piłsudskiego, którzy w 1914 r. na "ofiarny stos" rzucili "swój życia los" i ruszyli do krwawej walki o wolną Polskę. Melodie te przypomina Teatr im. Osterwy w "GAŁĄZCE ROZMARYNU" ZYGMUNTA NOWAKOWSKIEGO - epickim widowisku opowiadającym dzieje jednego plutonu na przestrzeni kilku miesięcy od sierpnia 1914 do kwietnia 1915 roku, od asenterunku w krakowskich Oleandrach, poprzez postój w Kielcach, ciężkie boje pod Laskami i Łowczówkiem, do wiosny nad Nidą. Finałowe wiosenne promienie, budzące świeżą zieleń na brzegu "Wiernej rzeki", zwiastują nadejście wolności, odrodzenia, zwycięstwa Sprawy, której symbolem b