EN

5.07.2006 Wersja do druku

Zadowoleni kontra niezadowoleni

Spór o teatr "niezadowolonych" jest w istocie sporem o ocenę polskich przemian. Według "zadowolonych" teatr polityczny nie jest nam potrzebny, bo wyręczyły go instytucje demokratyczne. "Niezadowoleni" uważają, że o wolność wypowiedzi trzeba nadal w Polsce walczyć - pisze Roman Pawłowski w Tygodniku Powszechnym.

Niezadowoleni, podobnie jak autorzy kina moralnego niepokoju, pilnują rzeczywistości, a sztukę traktują jako medium społecznej komunikacji. Upominają się o Polskę i o wartości. Nie są ideologiczni, ale ideowi. Nie są partyjni, ale mają świadomość, czym jest polityka i jak wpływa na życie jednostki. Podczas niedawno zakończonego w Warszawie festiwalu teatru politycznego z Polski i Niemiec "Express EC 47" polska publiczność została wystawiona na próbę. Stefanie Lorey i Bjoern Auftrag, twórcy teatru dokumentalnego z Giessen, zaprosili do udziału w spektaklu "Standbild" kilkadziesiąt osób spotkanych na warszawskich ulicach. Podczas przedstawienia każda otrzymała 60 sekund na swobodną wypowiedź ze sceny. Autorzy obawiali się, że trzeba będzie przerywać mówcom. Tymczasem okazało się, że nieliczni mieli coś do powiedzenia. Dziwnym trafem byli to głównie obcokrajowcy. Afrykanka wyjaśniła, dlaczego słowo "Murzyn" ma wydźwięk rasistowski, Amerykanka

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Zadowoleni kontra niezadowoleni

Źródło:

Materiał nadesłany

Tygodnik Powszechny nr 28/09.07.06

Autor:

Roman Pawłowski

Data:

05.07.2006

Wątki tematyczne