10 maja w Instytucie Grotowskiego, w ramach Otwartego Uniwersytetu, prof. Beata Guczalska wygłosi wykład o aktorze i technikach aktorskich w teatrze Grotowskiego.

Współczesna recepcja dzieła i osoby Jerzego Grotowskiego zdominowana została przez badaczy i publicystów nowego pokolenia, ludzi, którzy nie widzieli na żywo ani jego spektakli, ani nie zetknęli się z samym twórcą. Ich spojrzenie na dzieło Grotowskiego lokuje się w radykalnie innym dyskursie kulturowym niż ten, który obowiązywał za jego życia. W refleksji nad spuścizną Grotowskiego odchodzi się dziś od języka i terminologii narzuconych przez samego twórcę (oraz współtwórców kanonicznych formuł dotyczących jego działań, Ludwika Flaszena oraz Zbigniewa Osińskiego). We współczesnych tekstach poświęconych Grotowskiemu dominują trzy kręgi tematyczne: 1. sprawa wewnętrznych strategii pracy zespołu, w których nie brakowało elementów przemocy oraz manipulacji, nierzadko destrukcyjnej dla jego członków (tu najsilniej brzmiącym głosem są wypowiedzi Teresy Nawrot, i inspirowany jej świadectwem film Karola Radziszewskiego "Książę"); 2. kwest