W tomie "Pan Ein i inne historie" zostały zgromadzone teksty, w których na pierwszy plan wysuwają się słowa - pisze Izabela Mikrut w Teatrze dla Wszystkich.

ADiT proponuje czytelnikom książkę, od której momentami trudno się oderwać - i którą momentami trudno przyjąć bezkrytycznie. Tom zbierający siedem ("z ośmiu istniejących", jak twierdzi autor, ale na ósmy składają się dwie jednoaktówki) pełnowymiarowych utworów scenicznych to okazja do sprawdzenia, jak też autor-satyryk radzi sobie z przenoszeniem na deski teatralne spostrzeżeń ogólnoludzkich. Jeśli chodzi o fragmenty uniwersalne, zabawy, które przetrwają próbę czasu i automatycznie też próbę przekładu - zdarzają się tu literackie perełki. Widać, że Szenderowicz potrafi z wdziękiem bawić się motywami obyczajowymi i wkraczać w świat postaci w momencie, który odsłoni najwięcej prawd o nich. Jednak dość często staje się też po prostu obserwatorem życia politycznego i społecznego, a wtedy wprowadza silne odniesienia do aktualnej rzeczywistości - co sprawia, że pewne wątki, aluzje i nawiązania szybko przestają być czytelne dla ludzi