Po śmierci Kazimierza Kutza na rynek powraca książka, która doskonale portretuje "niepokornego" reżysera - odrobinę uzupełniona, zamknięta biografia pióra Aleksandry Klich. Chociaż sam bohater tomu po pierwszym wydaniu miał mieć do tekstu kilka uwag (o czym Klich wspomina), nie wprowadził żadnych poprawek - a to najlepsza recenzja dla tej pozycji - o książce "Cały ten Kutz. Biografia niepokorna" pisze Izabela Mikrut w Teatrze dla wszystkich.

Aleksandra Klich Kutza portretuje zwłaszcza przez pryzmat jego dokonań artystycznych i wyborów, które wpływały na powszechny obraz Śląska. Przedstawia walkę o mit śląskości, Śląsk "wymyślony", ale wymyślony tak przekonująco, że aż wrastający w wyobraźnię mieszkańców. Opowiada o kolejnych potyczkach z władzą, o kompromisach, których bohater tomu nie uznawał, o kryzysach i momentach twórczego natchnienia. Sięga po komentarze współpracowników Kutza, czerpie z opowieści Olgierda Łukaszewicza, Anny Dymnej, Feliksa Netza czy Krystyny Klaczkowskiej: rozmówców jest tu tak wielu, że trudno byłoby ich wszystkich wymienić - za każdym razem autorka dociera do tych najbardziej zaangażowanych, najbliższych współpracowników, żeby dowiedzieć się czegoś nowego. A to sprawia, że układa portret wielowymiarowy i zróżnicowany: przecież nie każdy proponuje laurkę na temat reżysera. Podąża autorka za Kutzem, żeby odnotować dorobek filmowy, ale i d