"Rok z życia codziennego w Europie Środkowo-Wschodniej" Pawła Demirskiego w reż. Moniki Strzępki w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Pisze Maciej Stroiński w Przekroju.

Motto wejścia: "bo moim zdaniem chodzi że potrzebujecie się naradzić / a naradzać się to znaczy rady / i po tym wszystkim co ja wiem że błędy wypaczenia / wam jest kraj rad potrzebny po prostu na nowo" (Paweł Demirski, Bitwa Warszawska 1920) Naczekaliśmy się, nakrzyczeliśmy na Fejsie, ja już nawet Fejsa nie mam od tego krzyczenia. Jest pierwsza premiera w Starym po tak zwanym wyzwoleniu, w odzyskanym Starym. "Wreszcie jeeest, czego więcej chcieeeć? Gwiazdkę z nieba tanio sprzedam, niebo darmo dam" (Katarzyna Nosowska, "Romans petitem"). Trochę nie wiem, co powiedzieć, więc będą głównie cytaty. Ta premiera jest jak długo planowane dziecko, które po miesiącach badań, prób i błędów, i wypaczeń wreszcie się wzięło i narodziło. I jakoś tak głupio pojechać po noworodku... Nie po to Stary wychodzi na prostą, byśmy mu z miejsca podstawiali nogę. To może najpierw powiem, co mi się podoba. Ogólnie wszystko: tekst, ciuchy, aktorzy, wieża ko�