EN

31.10.2018 Wersja do druku

Tęsknota za Bareją

Mam wyrzuty sumienia - w stosunku do Teatru Polskiego Radia. Był ze mną w czasach dzieciństwa i młodości. Rozbudzał we mnie wyobraźnię, zaciekawiał światem, to za jego pośrednictwem dowiadywałem się o wybitnych dziełach literatury - pisze Piotr Zaremba w tygodniku Sieci.

Do końca życia będę pamiętał wstrząs, jaki wywołała we mnie radiowa adaptacja "Dżumy" Camusa. Nie przywołam reżysera ani aktorów. Ale kobiecy okrzyk: "Co winne jest moje dziecko?", w odpowiedzi na kazanie ojca Paneloux o zarazie jako karze bożej pojawia się w mojej głowie. A jednak na festiwalu Dwa Teatry w Sopocie wybrałem bieganie na przedstawienia telewizyjne. Choć wiedziałem, że wystarczy parę kroków, żeby wsłuchać się w kilka wybitnych inscenizacji radiowych. Krzesanie rzeczywistości samymi głosami to sztuka najwyższej próby. Wstyd panie Zaremba, że tak poszedłeś pan na łatwiznę. Dziś krok w kierunku rehabilitacji. Czymże innym bowiem jest opis Teatru Polskiego Radia w rubryce poświęconej tej strasznej telewizji? Słuchowisko Mariusza Cieślika "Zupełny Bareja" wysłuchane. Cieślik, człowiek wielu talentów, napisał sztukę o reżyserze najlepszych polskich komedii, a potem dostosował tekst do potrzeb radia. Wyszła humoreska b�

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Tęsknota za Bareją

Źródło:

Materiał własny

Sieci nr 44

Autor:

Piotr Zaremba

Data:

31.10.2018

Realizacje repertuarowe