Trwają próby do spektaklu wg wierszy polskich poetów. Reżyseruje Bartosz Kurowski. Premiera 17 listopada.

"Czas towarzyszy zmianom pór roku i przemianom w człowieku. Drzewo, wiosną soczystozielone, z czasem staje nagie, by potem znów rodzić owoce. Twarz ludzka, dawniej o spojrzeniu ostrym i skoncentrowanym, przyjmuje wyraz spokoju i harmonii, a spojrzenie staje się nieobecne. Zanim to jednak nastąpi, uśmiecha się do małego człowieka, który woła "babciu!", "dziadku!". Drzewo to symbol naturalnego cyklu narodzin i obumierania, łańcucha pokoleń, którego ogniwa scala relacja najstarszych i najmłodszych." Bartosz Kurowski - reżyser Pięknego wiosennego dnia pod drzewem pojawia się dziecko. Starsza pani czekała na nie od dawna. Opowiada mu bajki, bawi się z nim, troszczy. Mijają dni i tygodnie, kwiaty na drzewie opadają, pojawiają się listki, potem owoce. Nadchodzą letnie burze, jesienne słoty i pierwszy śnieg. Dziecko wyrasta na mądrą i dobrą dziewczynkę. A starsza pani odchodzi wraz ze śnieżnymi kwiatami, które mróz narysował na szybach ich domu. Bartosz