EN

10.10.2018 Wersja do druku

Zbigniew Ruciński (1954-2018)

Zbigniew Ruciński był aktorem romantycznych porywów, emocjonalnym, z temperamentem, jednocześnie ironicznie zdystansowanym, z błyskotliwym poczuciem humoru, pełnym uroku - "enfant terrible" polskiego teatru.

Jego pierwsze role to amanci, najczęściej w kostiumie z epoki: Amor-Parys w "Akropolis", Leartes w "Hamlecie", Gucio w "Ślubach panieńskich", związkach". Istotę jego aktorstwa odnalazł Krystian Lupa powierzając mu rolę Dymitra Karamazowa w "Braciach Karamazow" wg Dostojewskiego. Dymitr mieścił w sobie najgłębiej pojęte ludzkie sprzeczności - dobro i zło, żywiołowość i refleksję, miłość i nienawiść. W rytmie zaklętego czasu w przedstawieniu Krystiana Lupy pędził bez tchu, szalał z namiętności, by nagle zatrzymać się porażony spływającą wizją. Kolejne role Zbigniewa Rucińskiego powstałe we współpracy z reżyserem to: Kranz wtopiony w świat "Maltego" wg Rilkego, cyniczny Dyrektor Gernerth w "Lunatykach I" wg Brocha, okrutny oprawca z okaleczoną duszą Marek Szczurza Śmierć i pokonany własnym cwaniactwem, wplątany w "diabelski" plan Rimski w "Mistrzu i Małgorzacie" wg Bułhakowa. Rudolf Zioło obsadził go w dwóch bardzo odmiennych gatunko

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał własny

Materiał nadesłany

Data:

10.10.2018