"Tchnienie" Duncana Macmillana w reż. Grzegorza Małeckiego w Teatrze Narodowym w Warszawie. Pisze Wiesław Kowalski na blogu Teatr dla Wszystkich (platformie zastępczej Teatru dla Was).

Podobno Grzegorz Małecki zawsze marzył o reżyserii. Tak przynajmniej mówił w przedpremierowych wywiadach, zapowiadających jego reżyserski debiut po dotychczas aktorskich latach spędzonych w Teatrze Narodowym. Wybór padł na tekst angielskiego dramaturga, Duncana Macmillana, który specjalnie dla Małeckiego przetłumaczyła jego przyjaciółka, Anna Gujska. To druga inscenizacja tego dramatu w Polsce, który najpierw pod tytułem "Płuca"(od angielskiego tytułu "Lungs") wystawiony został przez Annę Wieczur-Bluszcz w Teatrze Solskiego w Tarnowie. Reżyser warszawskiej realizacji zmienił tytuł na "Tchnienie", co w moim przekonaniu lepiej oddaje charakter nie tylko samego tekstu, ale i spektaklu, który bardziej skupia się na ludzkiej samotności i jej konsekwencjach, na człowieczym zakłopotaniu, wstydzie, chwiejności i emocjonalnej dezorientacji, niż na kontekstach globalnych, społecznych, obyczajowych czy ekologicznych, na tym jakie jest nasze miejsce na tym świe