Kochamy jubileusze, zwłaszcza gdy dotyczą ludzi wybitnych i możemy w nich bezpośrednio uczestniczyć. Radujemy się emanującym z jubilata blaskiem, który i nas oświeca, a z wieńca laurowego może uda nam się pozyskać choćby listeczek. Cieszy więc, że profesor Leszek Mądzik - trochę po galicyjsku - od kilku lat obchodzi jubileusze, wśród których te najważniejsze to 45-lecie teatru Scena Plastyczna KUL (2014) oraz 70-lecie urodzin (2015). A przed nami rocznica kolejna - 50-lecie teatru (2019). W przygotowaniach do głębokiego przeżycia tego wydarzenia przydać się może "Artes Liberales. Teatr - sztuka - media. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Leszkowi Mądzikowi", opublikowana przez wydawnictwo KUL wiosną 2018 roku - pisze Piotr Sendecki w kwartalniku Akcent.

Księga, jakkolwiek jest dziełem środowiska akademickiego KUL, wychodzi poza krąg stricte uniwersytecki: jak pisze we wstępie Paweł Nowak, w przypadku Leszka Mądzika twórcze osiągnięcia przekraczają wymiar akademicki, obejmują świat sztuki i lśnią bogactwem wielu barw. Choć pięknie, jubileuszowo brzmią frazy laudatorów postrzegających jubilata niczym celebrytę w białym smokingu, to jednak owa słodycz określeń nie przesłoni prawdziwego oblicza postaci. Jest bowiem Leszek Mądzik człowiekiem wolnym od miłości do blichtru, ze skromnością, jakby zawstydzeniem przyjmującym należne mu w pełni liczne zaszczyty (odznaczenia państwowe, papieski medal Pro Ecclesia et Pontifice, listy gratulacyjne od wicepremiera-ministra kultury, prezydenta Miasta Lublin, metropolity lubelskiego, rektora KUL, którzy tworzą Komitet Honorowy Księgi Jubileuszowej). Skromność właściwa niepodrabianej wielkości znalazła celny wyraz w bodaj najciekawszej wypowiedzi o jubilacie