EN

5.03.2004 Wersja do druku

Miałam szczęście uczestniczyć w sztuce teatru tworzonej właśnie przez zespół

Mówi IZABELA OLSZEWSKA, laureatka Honorowego Ludwika

- Nagroda Honorowego Ludwika, którą przyznało Pani krakowskie środowisko teatralne, zdarzyła się w momencie szczególnym, w tym roku obchodzi Pani bowiem 50-lecie pracy artystycznej. Czy przez te lata radość z wykonywania zawodu przesłaniała wszelkie smutki, które również mu towarzyszą? - Radości było na tyle dużo, by starczyło na okres, który jej nie przysparzał. Nigdy nie traktowałam swojego uczestnictwa w teatrze dożywotnio. Nie było we mnie lęku, że ten czas kiedyś się skończy. Być może dlatego moje wycofanie z aktywnego życia scenicznego, wraz z przejściem na emeryturę, przyjęłam jako proces naturalny. Choć pewien znak zapytania zawsze pozostaje. Wraz z wiekiem zrozumiałam, że aktor w życiu nie idzie tylko przez teatr, lecz także ku czemuś innemu, nowemu, co jest jeszcze większa wartością niż sama sztuka teatru. A mówię to jako osoba, która nie potrafi zawodowo zastąpić sobie teatru niczym innym, bo też niczego inneg

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Radosne dni

Źródło:

Materiał nadesłany

Dziennik Polski Nr 55

Autor:

Jolanta Ciosek

Data:

05.03.2004