"Panna bez posagu" Aleksandra Ostrowskiego w reż. Dmitrija Krymowa ze Szkoły Sztuki Dramatycznej z Moskwy na XXIV MFT Kontakt w Toruniu. Pisze Tomasz Domagała na blogu DOMAGALAsięKONTAKTU.

"Już tyle ich runęło w tę głębinę Rozwartą wśród przestrzeni Nastąpi dzień, kiedy ja również zginę. Zastygnie wszystko, co śpiewało, lśniło, W dal rwąc się bezpowrotną: Zieleń mych oczu, głosu tkliwa siła I włosów moich złoto. Świat będzie trwał z powszechnym jego chlebem, Gdy mnie niepamięć zmiecie, I będzie wszystko - jak gdyby pod niebem Nie było mnie na świecie. (...) Marina Cwietajewa w tłum. W. Słobodnika Dramat Ostrowskiego traktuje o upokorzeniu i odebraniu godności. Najpierw bogacz Paratow upokarza młodą dziewczynę, Larysę, porzucając ją nagle z dnia na dzień. Mija rok i Larysa sama dokonuje podobnego aktu, prowadząc okrutną i cyniczną grę z młodym, biednym, stojącym jeszcze niżej niż ona w hierarchii społecznej urzędnikiem Karandyszowem, którego decyduje się z niskich pobudek poślubić. Nieoczekiwanie jednak wraca Paratow i w akcie kaprysu, chcąc poprawić sobie samoocenę, najpierw odbiera godność