Słowa Ireny Byrskiej: "naszym miejscem była prowincja. Nic nam nie dało tyle szczęścia co prowincja!" można by uznać za szyld działalności reżyserskiej, pedagogicznej i wychowawczej Ireny i Tadeusza Byrskich. Ważni pionierzy edukacji teatralnej i pedagogiki teatru na polskiej prowincji kształcili i wychowywali twórców teatru oraz młodą publiczność - o książce "Byrscy - etos teatru" pod red. naukową Diany Poskuty-Włodek pisze Ewa Gałązka.

Książka "Byrscy - etos teatru" pod red. naukową Diany Poskuty-Włodek wydana przez Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach jest pokłosiem konferencji zatytułowanej "Być jak Byrscy. Pedagogika i edukacja teatralna, teatroterapia", która odbyła się w maju 2016 r. w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Nie jest to jednak typowa akademicka książka pokonferencyjna. Nie wszyscy uczestniczący w konferencji przekazali do druku swoje wystąpienia, część referentów poszerzyła swoje refleksje. Do książki dołączono także kilka artykułów, które nie były wygłoszone podczas konferencji, a przede wszystkim znalazły się w niej wypowiedzi nie tylko badaczy, ale także bliskich Ireny i Tadeusza Byrskich oraz wychowanków kieleckiego Studia Teatralnego. Słowa Ireny Byrskiej: "naszym miejscem była prowincja. Nic nam nie dało tyle szczęścia co prowincja!" można by uznać za szyld działalności reżyse