Jest to, bez wątpienia obok "Kartoteki" najlepsza sztuka Różewicza. Należy do nurtu jego twórczości, który zrodził wstrząsający swym realistycznym ujęciem tematu dramat "Do piachu". Oczywiście, autor mógł napisać "Pułapkę" inaczej, ogrywając rekwizytornię swego teatru. Jeśli odstąpił od tego zamysłu - wiedział, dlaczego. Wizja świata Franza Kafki jedynie wtedy jest wierna pisarstwu autora "Procesu", gdy psychika bohatera zostaje zderzona z przerażającą normalnością otoczenia, które wymaga i żąda, by był taki jak inni: ożenił się najlepiej z panną z posagiem, założył rodzinę, zarabiał pieniądze, cieszył się, że oto żyje w latach pokoju i stabilizacji. Świetność artystyczna sztuki Różewicza polega właśnie na tym, że ukazuje zło w całej jego banalności, potrafiąc wydobyć ze scen zwyczajnych (wizyta u fryzjera) zarysy przyszłości: narodziny faszyzmu i programowego ludobójstwa. Dlatego mylą się znawcy
Tytuł oryginalny
Reżyser!, Reżyser!
Źródło:
Materiał nadesłany
Szpilki nr 11