Po raz drugi w tegorocznych WST mogliśmy zobaczyć Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej z Krakowa. Tym razem pokazano kolejne przedstawienie z polskiego repertuaru klasycznego - "Sen srebrny Salomei" w reżyserii Jerzego {#os#1115}Jarockiego{/#}. Już pierwsze sceny sugerują odrębność reżyserskiej wizji. Dla­tego słusznie zaznaczono w pro­gramie, iż wielki mistrz polskiego teatru jest również autorem opracowania tekstu. Nieprzypadkowo dwie części tego widowiska inaugurują sceny nabożeństwa. Pierwszą rozpo­czyna msza w kościele katolic­kim, drugą nabożeństwo cer­kiewne. Tak akcentuje Jarocki odmienność dwóch żyjących obok siebie światów - polskiego i ukraińskiego. Jest to odmienność zarówno religijna, kulturowa jak i społecz­na. Świat polski to świat panów. Ukraiński - świat poddanych - ludzi nie godzących się ze swą kondycją, marzących o wolności. Dlatego, gdy dochodzi do bun­tu, pobrzmiewają nam echa póź­niejszego buntu Szeli.