Ogromny jest tom "Odzyskiwanie obecności. Niepełnosprawność w teatrze i performansie" - i sycący wybór tekstów polskich i zagranicznych badaczy, a mimo to ma się wrażenie, że autorzy ślizgają się po powierzchni tematu ze względu na kontekst społeczno-obyczajowy - pisze Izabela Mikrut w Teatrze dla Was.

Próbują bowiem, zgodnie z zasadami politycznej poprawności i za samymi niepełnosprawnymi performerami zmieniać język mówienia o ciele, wytyczać zadania i role publiczności i zastanawiać się, na ile etyczne i właściwe jest odgrywanie niepełnosprawności przez zdrowych aktorów. Niektórzy zajmują się również motywem zdjęć artystycznych dla osób z różnymi niepełnosprawnościami - i wszyscy pomijają zgodnie jeden motyw: co by było, gdyby niepełnosprawni na scenie nie opowiadali o niepełnosprawności, a grali zwyczajne role. Gdyby niepełnosprawność nie narzucała automatycznie zakresu zagadnień, gdyby osoby niepełnosprawne otrzymały role standardowo przez pełnosprawnych odtwarzane. Wydawałoby się, że to podejście oczywiste, ale tak nie jest - co pokazuje, że jeszcze długą drogę trzeba będzie przejść, by móc zasypać podziały i zacząć mówić o faktycznej równości. Książka została zbudowana z rzeczowych i ciekawych tekstów (dwa lub