"Cezary, idzie na wojnę" w reż. Cezarego Tomaszewskiego z Komuny/Warszawa na Festiwalu Boska Komedia w Krakowie.Pisze Tomasz Domagała na na na oficjalnym blogu festiwalu DOMAGALAsieBOSKIEJKOMEDII.

Pamiętam, gdy umarł mój ojciec, mama w pierwszym odruchu sięgnęła po papierosa. To "sięganie po fajkę" w sytuacjach krańcowych powracało zresztą w moim życiu jak refren. Wiele bliskich mi osób powtarzało ten gest, zazwyczaj wtedy, gdy słowa nie były w stanie oddać ich emocji. Mówiły potem, że papieros je uspokaja, pozwala pomyśleć, zastanowić się, co dalej. O ile jest jakieś dalej. Przyznam się, że choć i mnie los nie szczędził ciosów, nigdy rozumiałem tego gestu. Może dlatego, że jestem niepalący Kilka dni temu, na Festiwalu Nowego Teatru w Rzeszowie oglądałem spektakl Cezarego Tomaszewskiego "Gdyby Pina nie paliła, toby żyła", będący w gruncie rzeczy rozbudowaną, artystyczną metaforą tego gestu. Pretekstem stała się tu śmierć Piny Bausch, znakomitej choreografki, artystki i pięknego człowieka. Osoby bliskiej Tomaszewskiemu we wszystkich tych sferach. Podczas tego spektaklu zrozumiałem, że w geście sięgania po papierosa nie ma nic