Rozmowa Marcina Boguckiego, Marty Bryś, Szymona Kazimierczaka, Katarzyny Niedurny i Anny Wakulik, członków Komisji Artystycznej XXIII Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

KAZIMIERCZAK: Cały sezon jeździliśmy po Polsce. W ramach pracy w komisji Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej obejrzeliśmy blisko sto czterdzieści wystawień nowej polskiej dramaturgii. Z jednej strony to bardzo dużo, dla każdego z nas w pewnym sensie było to doświadczenie ponad miarę. Z drugiej - to oczywiście tylko część polskiego życia teatralnego, bo nie widzieliśmy w ogóle choćby licznie wystawianej klasyki czy adaptacji dzieł zagranicznych autorów. Jednak, mam wrażenie, po tym sezonie dysponujemy ponadprzeciętnym oglądem codzienności polskiego teatru - pytanie, czy to doświadczenie, które pokazało nam chyba bardzo wiele wątków i aspektów życia teatralnego, jest do opowiedzenia i czy umiemy wyciągnąć z niego jakieś ogólniejsze wnioski. Na co dzień widownie w dużych miastach, środowisko i krytyka żyją pod "festiwalowym kloszem": oglądamy głównie tak zwaną "ekstraklasę", najgłośniejsze tytuły i nazw