Całą noc siedziała młodzież przed gmachem Teatru Dra­matycznego, starając się zdobyć bilety na najlepsze spek­takle Warszawskich Spotkań Tea­tralnych. Sława wybitnych insce­nizacji, chęć zobaczenia kilku tych kreacji aktorskich, o których głośno w czasopismach, zachęca­ła do podjęcia walki o bilety. Przed każdym przedstawieniem szturmowano wejścia, starając się z biletami czy bez dostać do sa­li. Największym powodzeniem cieszył się Teatr Stary z Kra­kowa. Przywiózł on do Warszawy dwa przedstawienia sztuk Wyspiań­skiego, odmiennych zupełnie w swej treści, problemach, konstruk­cji. Były to dwie wybitne insceni­zacje opracowane przez reżyse­rów, operujących odmienną sty­listyką, a więc i różnym widze­niom teatru podporządkowane. "Wyzwolenie" w reżyserii Kon­rada {#os#6236}Swinarskiego{/#} (pisaliśmy o tym przedstawieniu tuż po jego premierze) apelowało przede wszystkim do umysłu widza, an­gażowało go intelektualnie. Spe­kta