EN

28.09.1994 Wersja do druku

Szaleństwo Jerzego III

Pro: Władza i obłęd - Władza i obłęd w jakiś sposób graniczą ze sobą - powie doktor Franciszek Willis, lekarz, który znajdzie sposób na wyleczenie króla z obłędu. To zdanie wydaje się przesłaniem sztuki Alana Bennetta. Autor przywołuje odległy, choć autentycz­ny przykład Jerzego III. Od 1760 rok i był on królem Wielkiej Brytanii i lrlandii, lecz po blisko trzydziestu latach sprawowania władzy zapadł na chorobę umysłową i rządy w jego imieniu sprawował właściwie premier William Pitt. Ale apetyt na koronę miał syn chorego króla, książę Wali. Alan Bennett w "Szaleństwach Je­rzego III" doprowadza sytuacje dwor­skich rozgrywek do absurdu. Toczą się one na wielu poziomach, ale wszystko zmierza do jednego celu - zdobycia władzy. I co ciekawe, mało tu jest rywalizacji koncepcji politycz­nych, wizji takiego czy innego społe­czeństwa. Bo, jak słusznie zauważy Ryszard Sheridan, "jesteśmy wigami dopóki rządzimy. Niestety - urzędo­wanie czyn

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał nadesłany

Rzeczpospolita nr 226

Data:

28.09.1994

Realizacje repertuarowe