"BOHATER dramatu jest Konradem z "Dzia­dów", ale "takim jakim wydaje się czytelnikom dzisiejszym". Tak mnie ustnie objaśnił poeta" - pisał Józef Kotarbiński dyrektor Teatru Miej­skiego, za kadencji któ­rego odbyła się prapre­miera "Wyzwolenia". Miało to miejsce 28 lu­tego 1903 r., a wyda­rzenie to było wcześniej dobrze "rozreklamowa­ne" - jakbyśmy dziś powiedzieli. Pisała o nim obszernie, zapowiada­jąc premierę, prasa kra­kowska. "Wyzwolenie" - je­den z największych i najbardziej wieloznacz­nych dramatów Wy­spiańskiego - zaliczono wkrótce po prapremie­rze do kanonu repertua­ru narodowego. Stało się sztuką, którą stara się wystawić każdy liczący się i mający poważne ambicje artystyczne teatr. Po wojnie na kra­kowskich scenach pojawił się w reżyserii Bronisława Dąbrowskiego w Teatrze im. Słowackiego. Ten właśnie teatr (dawniej Teatr Miejski) jest jednym z bohaterów dramatu, w którym teatr dzieje się w tea­trze, gdzie pojawiaj�