Było nam dane z Elą wysłuchać i obejrzeć czytania trzech spośród tych dramatów, które nagrodzone zostały w marcu. Ściśle mówiąc, dane nam były wszystkie, ale mogliśmy pozwolić sobie jedynie na część. Okazały się na tyle różne, na ile mogą być trzy czytania - o czytania dramatów nagrodzonych w II Konkursie Dramaturgicznym "Strefy kontaktu" we Wrocławskim Teatrze Współczesnym pisze Jarosław Klebaniuk w Teatrze dla Was.

Największe nadzieje wiązaliśmy z tekstem, którego fragment zainscenizowany przy okazji konkursowej laudacji najbardziej nam zapadł w serce. Trudne relacje między rodzeństwem wydają się jednym z najbardziej powszechnych i stosunkowo rzadko w literaturze pięknej podejmowanych tematów. Jednak "Albo umrzeć" Magdaleny Tulli okazało się historią zasadniczo o czymś innym. Wstydliwa wojenna przeszłość babci zdawała się ciążyć na tym, jak funkcjonowała cała rodzina ("Za dużo było tej niewygodnej przeszłości. Zabrakło miejsca na twoje własnej życie"). Faworyzowanie brata kosztem siostry miało też przyczynę starannie ukrywaną przed nim samym. Fakt, że to ona, ta, której najbliżsi wyznaczyli rolę ofiary, odniosła życiowy sukces, a on, obdarzany w testamentach pokaźnymi spadkami, wciąż popadał w finansowe tarapaty, jeszcze bardziej skomplikował ich wzajemne relacje. Gdyby nie to, że zmarła ich ciotka, a w drzwiach zatrzasnął się zamek, nigdy nie