Niezmordowany Kazimierz Dejmek, który sławę zawdzię­cza głównie głupiej decyzji władz o zdjęciu 1 lutego 1968 roku przedstawienia "Dziadów" ze sceny Teatru Narodowego w Warszawie w jego reżyserii, ciągle pełen jest inicjatyw i pomysłów. Troszcząc się - słusznie - o współczesna dramaturgię ogłosił konkurs, któ­rego wyniki - jak pamiętam - ujawnione zostały 29 sty­cznia 1988 roku. Kompetentny sąd konkursowy - pod prze­wodnictwem Kazimierza Dejm­ka, dyrektora Teatru Polskie­go w Warszawie - nagrodził utwory profesjonalistów: "Cy­klop" Władysława Terleckie­go, "Szukam" Joanny Kulmowej i "Godzina prawdy 1832" Krzysztofa Choińskiego. Nato­miast w konkursie otwartym laureatami zostali: Krystyna Berwińska - "Ogień na wi­chrze". Tadeusz Słobodzianek - "Obywatel Pekosiewicz". Wojciech Bieńka - "Gwiazdy spadające". Ten skrócony wy­kaz prymusów - nie podałem utworów wyróżnionych - przypominam jedynie ze względu na osobę Tadeusza Słobodziank