EN

18.05.2017 Wersja do druku

Warszawa. "Śmierć Ofelii" w ramach cyklu "Wyspiański. Nikt mnie nie zna"

Dziś o 19.00 Instytut Teatralny zaprasza na czytanie "Śmierci Ofelii" duetu Wysocka/Burzyńska w ramach cyklu "Wyspiański. Nikt mnie nie zna".

"Śmierć Ofelii" Stanisława Wyspiańskiego ma walor partytury muzycznej: słowami-kluczowymi w przypadku tego tekstu są głos, rytm, melodia, śpiew, szum. Ale też lustro, refleksy, odbicie. Monolog bohaterki okazuje się tak naprawdę dialogiem: z samą sobą, z przeszłym (już nieistniejącym) i przyszłym (potencjalnym, ale przekreślonym samobójczym gestem) "ja", z mitem. Ze wszystkimi wariantami bohaterki, zarówno tymi, które Wyspiański mógł znać (od Szekspirowskiego pierwowzoru począwszy) jak i tymi, których poznać nie mógł (na czele z Müllerowską Ofelią z HamletaMaszyny). Istotą działania Ofelii jest powtórzenie. U Szekspira partie tej bohaterki mają charakter drugiego głosu wobec głosu Hamleta; u Wyspiańskiego Ofelia w dużym stopniu powtarza jego szaleństwo i rebelię, ale w to powtórzenie wprowadza różnicę. Jest echem, które wcale - wbrew powszechnemu przekonaniu - nie ma w sobie nic z tautologii czy podrzędności. Echo to obietnica dialogu

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Źródło:

Materiał własny

Informacja własna

Data:

18.05.2017