To nie jest słuchowisko dla słuchacza poszukującego logicznej, składnej i poprawnej audio-opowieści. Powtarzam, to słuchowisko chorobotwórcze. Zasiewa w nas pewien rodzaj niepokoju, niezrozumienia, mnożenia pytań - o słuchowisku Radia Kraków "Wszystko o mojej matce" w reżyserii Michała Borczucha pisze Janusz Łastowiecki.

Nie starczyłoby mi czasu i energii, by opisać większość słuchowisk ukazujących się na antenach Polskiego Radia. Nie wszystkie też tego wymagają i na to zasługują. Zbliża się kolejny festiwal w Sopocie, a kolejne odsłuchy zgłoszonych spektakli niestety rzadko przypominają podróże w mniej lub bardziej nieznane miejsca. Jedno słuchowisko przemówiło do mnie jednak na tyle, że nie chciało być pozostawione bez komentarza. To "Wszystko o mojej matce" Tomasza Śpiewaka w reżyserii Michała Borczucha, którego premiera odbyła się w Radiu Kraków w grudniu ubiegłego roku. Aldona Kopkiewicz w tekście poświęconym scenicznej wersji dramatu pisała o ucieczce twórców od poetyckiej metafory na rzecz gry z tekstem, który stwarza się w momencie odbioru. Tak jest i z foniczną wersją. Myślę, że właśnie dzięki temu zabiegowi, spektakl z powodzeniem odszedł od taniej symbolizacji realizowanej bez opamiętania w wielu słuchowiskach z tak zwanego "nurtu misyjnego