>>> A jeśli chcą koniecznie zobaczyć coś lżejszego, pogodnego, na uśmiechu (i to nie głupim), to niech pójdą - ale potem dopiero - do Dra­matycznego na "Ptaki" Arystofanesa. W kule­jącym i nie umiejącym na razie uchwycić właściwego rytmu repertuarze Teatru Drama­tycznego pod dyrekcją Zapasiewicza bodaj tylko ten spektakl, jak dotychczas, ma sporo uroku i błyskotliwego wdzięku. Sprawia wraże­nie spontanicznej zabawy, trochę na wariac­kich papierach; szkoda, że brak takiej spon­taniczności i takiego wdzięku w wydumanej kompozycji jednoaktówek Czechowa ("Jubi­leusz", "Oświadczyny", "Niedźwiedź"), granych pod wspólnym tytułem "33 omdlenia". Nawet mimo to, że tam aż potrójne role grają filary zespołu, czyli sam Zbigniew Zapasiewicz i Ewa Żukowska, a tutaj...<<<