Teatr Maszkaron przygotowując swoją ostatnią premierę miał tylko jeden pomysł: Hasek. Ale jego znakomita opowieść rozpisana na glosy to jeszcze za mało. aby można było mówić o prawdziwym przedstawieniu. Malutką scenkę zajmuje scenografia tak dalece umowna, że prawie nie istniejąca. Obok niej kręci się w różne strony trzynastu aktorów robiąc spory tłok. Ale zderzanie się aktorów nie zastąpi zderzeń czysto dramatycznych. Najważniejsza w dwugodzinnym spektaklu jest chyba przerwa pozwalająca strudzonym widzom skorzystać z najsilniejszego atutu Maszkarona, to jest ze znakomitego bufetu, w którym można uraczyć się trunkami tak smakowicie opisanymi przez Haska.