Średniowieczne teksty w układzie i reżyserii Wiesława Hołdysa stają się żywym, współcześnie brzmiącym teatrem. Po średniowieczne teksty sięga się w naszym teatrze niezwykle rzadko. Dla wielu nieprzekraczalną cezurę stanowi Fredro, a wszystko, co powstało wcześniej, jest nie zbadaną teatralną ar­cheologią. Oczywiście nie ma nic błędniejszego. XIV-, XV- i XVI-wieczne teksty są bowiem nie tylko ciekawym materiałem literackim, ale i scenicznym. Okazuje się też, że u schyłku XX wieku brzmią wręcz zaskakująco aktualnie - często nawet bardziej od tych powsta­jących współcześnie. Nie ulega jednak wątpliwości, że inscenizacja li­teratury średniowiecznej wymaga bardzo starannego przygotowania - od przemyślanego scenariusza począwszy, na precyzyjnie mówionym wierszu kończąc. Wiesław Hołdys zbudował tarnowski spektakl odwołując się do formy moralitetu. Poza tytułową "Rozmową mistrza Polikarpa ze Śmiercią" wyko­rzystał szereg główn