Wszystko jest już przygotowane. Rodzina królewska i dworzanie stoją na amfiteatralnej trybunie, skąd obserwować mogą zaślubiny Margot z królem Nawarry. Po oficjalnej ceremonii konstrukcja dzieli się na pól i rozjeżdża na boki. W pustej przestrzeni pojawia się metaliczna ściana, w której odbijają się kolejne postaci. Pęka świat schematów, konwenansów i rytuałów. Dla Wojciecha Farugi, reżysera spektaklu Królowa Margot. Wojna skończy się kiedyś, najważniejsze jest poznanie tego, co pod spodem: wydarzeń zapowiadających tworzenie się wielkiej historii, słów wypowiadanych tuż przed oficjalnym rozkazem. Francja, rok 1572. Zaaranżowane małżeństwo Małgorzaty de Valois (Magdalena Łaska), królewskiej córki, katoliczki, z królem Nawarry, hugenotem Henrykiem Burbonem (Piotr Gajos) ma przywrócić spokój wycieńczonemu konfliktami wewnętrznymi państwu. Jednak wesele staje się pretekstem do krwawej rzezi protestantów, którzy na tę okazję zjechali d