16 marca w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej odbędzie się otwarcie wystawy prac Ryszarda Winiarskiego.

Nawet jeśli jeden obraz Winiarskiego łudząco przypominałby drugi - nie ma dwóch takich samych. Można by powiedzieć, że w przypadku sztuk plastycznych to zupełnie naturalne zjawisko. Winiarski jednak tworzył swoje obrazy - zwane przez niego obszarami - za pomocą modułów-kwadratów, co sprawiało, że istniało ryzyko powtórzenia w jego sztuce. Nie musiał jednak skupiać się na tym, by układ kwadracików rozmieszczonych na jednym płótnie nie był taki sam jak na innym, bo rozmieszczeniem tym rządził czysty przypadek, wskutek którego powstawał system, a w jego wyniku - dzieło. Inspirację czerpał zewsząd. Na przykład z numerów wydrukowanych na biletach tramwajowych albo tablic giełdowych. Niektóre jego dzieła uwarunkowane były rzutami kostek do gry. Początkowo posługiwał się głównie czernią i bielą. Białe i czarne kwadraty wypełniały przestrzenie kolejnych płócien. O ich rozmieszczeniu i kolorze decydował proces myślowy, powstały z przypadko