W grudniu Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego będzie obchodził swoje 40-lecie.

- W 1948 r. uruchomiono stałą radomską scenę działającego od 1945 r. w Kielcach Teatru im. Stefana Żeromskiego. Radomska scena przygotowywała własne premiery, przedstawienia wymieniano z kieleckimi - wspomina Anna Kulpa, autorka publikacji "Marzyć znaczy tworzyć. Teatr Powszechny im. J. Kochanowskiego w Radomiu 1976-2007". Filia miała stałą ekipę do obsługi i produkcji przedstawień oraz przydzielony kilkunastoosobowy zespół aktorski. Spektakle odbywały się w sali Domu Robotniczego przy placu Zwycięstwa (część dzisiejszej siedziby Teatru Powszechnego przy placu Jagiellońskim). Taki stan rzeczy trwał do roku 1965, kiedy budynek Domu Robotniczego z powodów technicznych musiano zamknąć i poddać kapitalnemu remontowi. - Magistrat nie zaakceptował koncepcji remontu istniejącego budynku i wystosował do Ministerstwa Kultury i Sztuki pismo uzasadniające potrzebę rozbudowy obiektu w taki sposób, by docelowo przekształcić go we własny teatr. Wymiana k