"Mapa teatru publicznego" to swego rodzaju raport o stanie polskiego teatru - ściślej mówiąc: jego zasadniczej części, która utrzymywana jest ze środków publicznych i administrowana przez samorządy lub Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - pisze Wojciech Majcherek w Teatrze.

Książka zawiera 128 not o wszystkich scenach dramatycznych, lalkowych i muzycznych, które spełniają powyższą definicję teatru publicznego. Redakcja "Teatru" pierwotnie zamieszczała omówienia w kolejnych numerach pisma w sezonach 2014/2015 i 2015/2016, wpisując się w ten sposób w jubileusz 250-lecia teatru publicznego. Dobrze, że zdecydowano się na zebranie materiału w książce, ponieważ czytany jako całość może być punktem wyjścia do szerszej dyskusji. Dla lektury "Mapy..." istotne znaczenie ma fakt, że autorami not są recenzenci teatralni, aktywnie obserwujący życie teatralne. Najczęściej angażowano osoby z danego terenu, czasami relacji podejmowali się krytycy "gościnni". Zapewne redakcja proponowała pewien, w miarę zobiektywizowany, porządek opisu, jednak teksty w naturalny sposób są też wyrazem temperamentów, zainteresowań, osobistych preferencji piszących. Mogą też w związku z tym budzić różne reakcje. Wyobrażam sobie, że dyrektor