W Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w niedzielę 12 czerwca długo oczekiwana premiera "Tristana i Izoldy" Richarda Wagnera w reżyserii Mariusza Trelińskiego - przedstawienie przygotowane na zamówienie nowojorskiej Metropolitan Opera (będzie tam pokazane jesienią) w koprodukcji z Festiwalem w Baden-Baden i National Centre of Performing Arts w Pekinie.

Treliński ze scenografem Borisem Kudlicką mieli niespełna rok na opracowanie koncepcji tego gigantycznego utworu scenicznego, w którym przez setki taktów ciągnie się miłosna pieśń dwojga kochanków. Dla inscenizatora ten prymat czasu muzycznego nad akcją sceniczną jest jednym z największych wyzwań - w operze w ogóle, a szczególnie w przypadku Wagnera. Najpierw w Baden-Baden W marcu Mariusz Treliński pokazał "Tristana i Izoldę" na otwarcie Wielkanocnego Festiwalu w Baden-Baden pod dyrekcją Simona Rattle'a, ze wspaniałą obsadą (m.in. Eva-Maria Westbroek jako Izolda) i w wykonaniu Berlińskich Filharmoników. W recenzji dla "Wyborczej" pisałam wtedy, że to być może najlepsze, lecz także najmroczniejsze przedstawienie Trelińskiego, ale też temat - dążenie dwojga kochanków do śmierci, która ma być spełnieniem ich miłości - jest bardzo pesymistyczny. Kompozytor, pisząc libretto "Tristana ", opierał się przecież na filozofii Arthura Schopenhauera