EN

17.05.2016 Wersja do druku

Jaka piękna metafora

"Czarne ptaki" Erica Bassa w reżyserii autora w Teatrze Animacji w Poznaniu. Pisze Maria Maczuga w portalu kultura.poznan.pl.

"Może to będzie historia o miłości. Albo o przyjaźni. A może o wzajemnym zrozumieniu" - piszą o spektaklu "Czarne ptaki" jego twórcy. Dla mnie jest to historia o miłości do teatru, przyjaźni oraz wzajemnym zrozumieniu lalki i aktora. Eric Bass, autor scenariusza i reżyser "Czarnych ptaków" w Teatrze Animacji, przypomina nam losy kilku pokoleń Żydów i Polaków. W jego opowieści do Janka do Polski przyjeżdża Henny, Amerykanka żydowskiego pochodzenia. W parku zwraca uwagę na ptaki, które chcą jej coś przekazać. Od nich po raz pierwszy słyszy historie o pogromie białostockim w 1906 roku, życiu w getcie w 1942 roku, exodusie polskich Żydów w 1968 roku. W spektaklu temat trudnych relacji polsko-żydowskich został podjęty w sposób subtelny i wyważony, bez zbędnego patosu, oskarżeń czy rozliczeń. W scenie, gdy Janek rozgania ptaki i nie chce ich słuchać, Eric Bass sugeruje, że Polacy uciekają od bolesnej historii, starają się o niej zapomnieć,

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Jaka piękna metafora

Źródło:

Materiał nadesłany

kultura.poznan.pl

Autor:

Maria Maczuga

Data:

17.05.2016

Realizacje repertuarowe