Towarzyszy miłośnikom teatru od 1956 roku. Czasopismo niezbędne dla twórców i widzów, zwiastujący nowe dramaty przewodnik po kulturze sześciu dekad. Redaktorowi naczelnemu miesięcznika "Dialog" Jackowi Sieradzkiemu, Redakcji i Współpracownikom życzenia składają koledzy z "Teatru", "Pamiętnika Teatralnego", "Sceny", "Notatnika Teatralnego" i "Didaskaliów" oraz Polskie Towarzystwo Badań Teatralnych i Teatr Horzycy z Torunia.

Kiedy zaczynałem pracę młodego literaturoznawcy i krytyka starsza koleżanka podarowała mi dawne roczniki "Dialogu" i od tej pory teksty podzielone na repliki czytam z niesłabnącą zachłannością. Nie tylko mnie zdarzył się taki szczęśliwy traf! "Dialogi" się zbiera, kolekcjonuje i przekazuje dalej, w redakcji "Teatru" zajmują one osobny duży regał, z którego co i raz znikają cenne numery. Od trzydziestu lat jestem stałym czytelnikiem tego wyjątkowego w skali światowej pisma, ale mam poczucie, jakbym towarzyszył mu od początku. Dobrze wiem, w którym numerze debiutował Mrożek, a w którym Grochowiak, świetnie pamiętam poszczególne eseje Błońskiego i felietony Kijowskiego. Dzięki znakomitym tłumaczom pracującym dla i w redakcji sztuki obce traktuję jak część polskiej literatury dramatycznej. "Dialog" obchodzi dziś swoje sześćdziesiąte urodziny, chciałbym więc serdecznie podziękować jego redaktorom i złożyć życzenia. Dziękuję Jackowi Sie